Stage en 1 week vakantie
Blijf op de hoogte en volg Nuray
15 Juni 2014 | Indonesië, Semarang
Beste lezers,
Het heeft lang geduurd maar ik moest nu toch echt even tijd vrij maken om mijn ervaringen te delen met jullie. Hopelijk weet ik nog een beetje wat er allemaal is gebeurd.
Inmiddels hebben we al een aantal weken stage opzitten. Ik heb er voor gekozen om de rest van de weken stage te lopen op de SEH omdat dit het beste past bij mijn opleiding en ik vind het ook leuker op de SEH dan de andere afdelingen. Na nog 1 week stage gelopen te hebben op de OK en wel iets van 100 keizersnede ’s gezien te hebben konden we weer naar de SEH. Er zijn hier heel veel keizersnede ‘s omdat dat goedkoper is dan een natuurlijke bevalling en zoals je al wel uit mijn verhalen kan halen zijn de mensen hier arm en willen ze alles zo goedkoop mogelijk. Ik heb de week erop met Anne stage gelopen op de SEH afdeling. Het was af en toe rustig maar we hebben interessante casussen gezien.
Er kwam een bewusteloze man binnen met hoge bloeddruk. Ik mocht bij hem mijn eerste infuus prikken. Het zat gelijk goed! Het is wel vervelend om begeleid te worden door iemand die geen Engels sprak zo heb ik het eigenlijk zelf een beetje moeten doen zonder hulp. We moeten trouwens telkens vragen of we iets kunnen doen omdat ze erg verlegen zijn om iets van je te vragen. We hebben ook nog 2 bevallingen gezien. Jeetje dat ziet er pas heftig uit. Ik kan veel dingen hebben maar een bevalling ziet er echt verschrikkelijk uit. Heftige bloedingen en vooral dat een vrouw wordt ingeknipt of gewoon uitscheurt. AUW! Eén patiënt had zo veel pijn tijdens de weeën waardoor ze mij en Anne heeft kapot geknepen/gekrabd. Hier krijgen de patiënten helemaal geen steun of begrip van het personeel. We hebben de zwangere vrouw goed ondersteund tijdens de bevalling. Ik ben ook steeds verbaasd hoe jong de vrouwen hier al zwanger zijn. Maarja dat is dan een cultuurverschil he. Verder kwam er nog een patiënt met een flinke breuk in de bovenbeen. De patiënt moest geopereerd worden. Wegens geldproblemen heeft hij niet gekozen voor een operatie maar om een bezoek te brengen bij een traditional healer. Hier was ik erg verbaasd over want het was een flinke breuk dat echt niet overgaat met een plantaardige zalfje. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen en of we hem nog terug zien! Verder bleef ik een keer iets langer op de SEH omdat het erg druk was.
In het weekend proberen we zo veel mogelijk te zien van java. Het is fijn dat we in centraal Java zitten want we kunnen overal gemakkelijk naar toe. Omdat we een week vakantie hadden vanwege alle feestdagen hadden we via Daniel al een tijdje terug een vakantie geboekt naar Karimun java, Jepara en Duplak berg. Daniel is een indo maar geeft hier Nederlandse lessen. Wel fijn dat we alles goed konden bespreken met hem. Toen we eenmaal in Jepara waren en de boot naar Karimun jawa wilde pakken hoorde we dat er niemand met ons mee ging terwijl dat wel was afgesproken en we bootkaartjes kregen van andere mensen omdat er iets was mis gegaan. Dit vonden wij erg raar want we hadden hem vooruit betaald zodat hij vroegtijdig tickets kon kopen. Maargoed we gingen op vakantie dus we wilden het leuk houden. De bootreis was wel erg heftig. De golven waren enorm! Ik en Jannik zaten buiten bij de kotsende mensen en de andere meiden hadden een reistabletje ingenomen. Eenmaal op het eiland aangekomen werden we door Takim (eigenaar van de homestay) opgehaald en gebracht naar de homestay. We hadden 3 kamers en eten was inbegrepen. In de avond gingen we naar een strand om naar de zonsondergang te kijken. Dit was echt heel erg mooi. Helaas waren we iets aan de late kant waardoor we maar iets van 5 minuten naar de zonsondergang konden kijken. Daarna zijn we weer naar de homestay gegaan om te gaan eten. Er was voor ons echt indonesisch eten gemaakt. Indonesisch eten betekend altijd pittig eten. Dat zou nog leuk worden de komende week. Na het eten kwam de eigenaar van de homestay naar ons toe en vertelde ons dat Daniel vandaag 3 kamers voor ons had gereserveerd maar voor morgen maar 1 kamer. We waren nu echt boos op hem en ik belde gelijk Daniel op. Hij wist niet wat hij moest zeggen en bleef soms wel 1 minuut stil aan de telefoon. Maar goed we konden wel boos blijven maar daar losten we niks mee op dus zochten we naar een hotel. Die hadden we gelukkig nog wel kunnen regelen. We hadden echt geluk want het was de drukste week op karimun jawa i.v.m. de vakantie. 3 meiden zouden verblijven in een hotel en ik, boukje en Jannik bleven achter. Omdat het allemaal zo vervelend is gegaan hadden we besloten om 2 dagen langer te blijven. De dag daarna hadden we een island hopping tour geboekt. Dit was echt heel mooi! We hebben hele mooie eilanden gezien met wit zand en helder blauw water! Ook hebben we op het strand gebarbecued. Ook zijn we twee keer gestopt met de boot om te snorkelen. Koraal was erg mooi maar de Filippijnen vond ik toch wel mooier. Helaas waren er ook veel zee-egels waardoor ik niet al te ver durfde. Op als laatst konden we zwemmen met haaien. Ja je leest het goed, echte haaien! Het was in het begin heel eng. Ze zwommen langs ons en soms raakte ze je aan maar ik heb alles nog haha! In de avond gingen we naar een beachparty maar omdat ik nog zo moe was van de tour ben ik vroeg terug gegaan.
De volgende dag hadden we 5 scooters gehuurd en gingen we karimun jawa verkennen. Ik ging bij Jannik achterop omdat ik het toch wel eng vond. We hebben veel stranden gezien maar die waren niet zo heel erg mooi. Het eiland zelf was erg leuk om te zien. Heel erg veel natuur. Het voelde soms alsof we in Afrika waren haha. Ik heb me ook gestoten aan de scooter waar ik een enorme blauwe plek aan over heb gehouden. Dit soort dingetjes horen er natuurlijk ook bij.
De rest van de dagen in Karimun jawa was het in de ochtend erg slecht weer en hebben we vooral stranden bezocht want erg veel was er niet te doen. Door het slechte weer gingen en kwamen er geen boten naar en van het eiland. Dit betekende dat het eiland vol met toeristen bleef omdat ze niet weg konden, geen toeristen deze kant op konden komen, eten raakte op, drinken raakte op, sommigen hadden de vliegtuig gemist etc etc. Nadat we heel wat eten en drinken hadden ingeslagen hadden we via via toch nog dinsdag tickets kunnen regelen. De boot zat bom vol!! Mensen waren aan het duwen en trekken om op de boot te komen. 1 man stond heel hard aan me te trekken, Anne had dat door en duwde de man hard naar achteren hahaha Moet je nagaan hoe het allemaal ging. Al dat wachten werd beloond want we hadden gelukkig wel een zitplaats want 4 uur staan leek ons niks.
Eenmaal aangekomen in Jepara wachte onze lieve vriend Daniel ons op. Hij liep met ons mee naar de homestay we kwamen daar aan en ook hier weer problemen. Dit waren kamers die hij ons niet beloofd had. Dit hebben we natuurlijk aan hem aangegeven en weer kon hij minuten niks zeggen. Hij gaf als alternatief aan om naar een hotel te gaan iets verder op. Dit was voor ons oké. Hier konden we even bijkomen van een weekje Karimun Jawa. Maar helaas om 6 uur in de ochtend werden we wakker gemaakt door een treintje voor ons hotel dat kei hard muziek aan had staan. Maar goed we mogen niet meer klagen haha.. Na een lekker ontbijtje kwam daniel ons ophalen en gingen we naar een straatje waar er kunst te zien was, wat gemaakt was van hout. Jepara staat bekend om hout. Ik hou niet echt van kunst maar dit vond ik bijzonder. Nadat we uitgekeken waren gingen we naar een soort bos waar er schilderijen werden geschilderd. Dit was tevens ook een kunst school waarbij we ook kinderen zagen schilderen. Dat het in een soort bos was maakte de sfeer erg leuk. We waren daar tot nu toe de eerste gasten. Wel heel apart maar zeker waard om een keer te zien. Na het bezoek aan het museum gingen we naar een strand waar we even gefietst hebben op water. Vervolgens gingen we naar een andere strand om daar de zonsondergang te zien en om te barbecueën. Het was erg gezellig en het eten was lekker. Uit Karimun Jawa is met ons ook een Duitser meegekomen genaamd Arthur. In de avond ook nog een kampvuurtje. De avond kon niet beter totdat de muggen ons aanvielen haha. We zijn maar snel vertrokken. De dag daarna zouden we namelijk ook vroeg vertrekken naar de bergen.
Vandaag zouden we dan naar de bergen gaan om te proeven hoe het is om als een indo te leven. We gingen eerst naar een waterval. Dit was erg mooi om te zien. We waren dik aangekleed omdat de indo’s zeiden dat het in de bergen koud is. Na een uur merkten we niks van de kou en vroegen we wat ze onder kou verstaan. Indo’s zien kou als 25 graden! HAHAHAH.. Ons reactie was gelijk van: Als het in Nederland 25 graden is dan lopen we half naakt rond. Maar goed we hadden nu eenmaal dikke kleren aan en we waren al onderweg. Eenmaal aangekomen in de bergen werden we vriendelijk ontvangen door de persoon waar we 1 nacht bij zouden overnachten. We zijn in de avond een wandeling gaan maken maar omdat het donker begon te worden kon het gevaarlijk zijn. Wat er dan gevaarlijk zou zijn werd ons niet uitgelegd maarja. In de avond was er niks te doen dus wilden we met z’n alle naar de moskee gaan. We mochten niet gaan omdat ze dachten dat dit teveel afleiding zou zijn voor de mensen. Wel heel raar! Zover ik weet is iedereen welkom in een moskee. Dan maar vermaken met de vrouwen. We gingen maar even voor de tv zitten. De vrouwen wilde alles van ons weten en raakte ons hele lichaam zo onderhand aan. Ze dachten dat het lijntje van mijn bikini kwam door eczeem HAHAHA.. Die weten hier natuurlijk niks van een bikini. Het is wel apart om te zien wat de mensen hier op een dag doen. De mannen gaan in de middag naar de rijstvelden en de vrouwen die zijn de hele dag aan het koken. En komen pas de keuken uit als de mannen buiten zijn. Ons werd ook meerdere malen aangegeven dat als we naar buiten wilde we een vest aan moeten doen. Ook waren ze erg nieuwsgierig of we whitening lotion gebruikten hahah nee asjeblieft niet zeg.. De volgende dag gingen we naar een rijstenveld wat erg super mooi was.. We hadden traditionele kleding aan dit maakte het wel erg leuk want iedereen keek ons lachend aan in het dorp.. In de bergen hebben we trouwens super lekkere koffie op (en mensen ik lust eigenlijk geen koffie). Ik heb gelijk ook een zakje gekocht voor in Nederland haha.
Eenmaal in Semarang aangekomen moesten we even bijkomen van de volgeplande week. Na 1 weekje stage moest ik me alweer voorbereiden op het overleven op een onbewoond eiland. Omdat het verslag al zo lang is geworden post ik het verslag over het onbewoond eiland wel over een paar dagen. De foto’s van dit verslag heb ik vorige week al gedeeld op Facebook.
Het heeft lang geduurd maar ik moest nu toch echt even tijd vrij maken om mijn ervaringen te delen met jullie. Hopelijk weet ik nog een beetje wat er allemaal is gebeurd.
Inmiddels hebben we al een aantal weken stage opzitten. Ik heb er voor gekozen om de rest van de weken stage te lopen op de SEH omdat dit het beste past bij mijn opleiding en ik vind het ook leuker op de SEH dan de andere afdelingen. Na nog 1 week stage gelopen te hebben op de OK en wel iets van 100 keizersnede ’s gezien te hebben konden we weer naar de SEH. Er zijn hier heel veel keizersnede ‘s omdat dat goedkoper is dan een natuurlijke bevalling en zoals je al wel uit mijn verhalen kan halen zijn de mensen hier arm en willen ze alles zo goedkoop mogelijk. Ik heb de week erop met Anne stage gelopen op de SEH afdeling. Het was af en toe rustig maar we hebben interessante casussen gezien.
Er kwam een bewusteloze man binnen met hoge bloeddruk. Ik mocht bij hem mijn eerste infuus prikken. Het zat gelijk goed! Het is wel vervelend om begeleid te worden door iemand die geen Engels sprak zo heb ik het eigenlijk zelf een beetje moeten doen zonder hulp. We moeten trouwens telkens vragen of we iets kunnen doen omdat ze erg verlegen zijn om iets van je te vragen. We hebben ook nog 2 bevallingen gezien. Jeetje dat ziet er pas heftig uit. Ik kan veel dingen hebben maar een bevalling ziet er echt verschrikkelijk uit. Heftige bloedingen en vooral dat een vrouw wordt ingeknipt of gewoon uitscheurt. AUW! Eén patiënt had zo veel pijn tijdens de weeën waardoor ze mij en Anne heeft kapot geknepen/gekrabd. Hier krijgen de patiënten helemaal geen steun of begrip van het personeel. We hebben de zwangere vrouw goed ondersteund tijdens de bevalling. Ik ben ook steeds verbaasd hoe jong de vrouwen hier al zwanger zijn. Maarja dat is dan een cultuurverschil he. Verder kwam er nog een patiënt met een flinke breuk in de bovenbeen. De patiënt moest geopereerd worden. Wegens geldproblemen heeft hij niet gekozen voor een operatie maar om een bezoek te brengen bij een traditional healer. Hier was ik erg verbaasd over want het was een flinke breuk dat echt niet overgaat met een plantaardige zalfje. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen en of we hem nog terug zien! Verder bleef ik een keer iets langer op de SEH omdat het erg druk was.
In het weekend proberen we zo veel mogelijk te zien van java. Het is fijn dat we in centraal Java zitten want we kunnen overal gemakkelijk naar toe. Omdat we een week vakantie hadden vanwege alle feestdagen hadden we via Daniel al een tijdje terug een vakantie geboekt naar Karimun java, Jepara en Duplak berg. Daniel is een indo maar geeft hier Nederlandse lessen. Wel fijn dat we alles goed konden bespreken met hem. Toen we eenmaal in Jepara waren en de boot naar Karimun jawa wilde pakken hoorde we dat er niemand met ons mee ging terwijl dat wel was afgesproken en we bootkaartjes kregen van andere mensen omdat er iets was mis gegaan. Dit vonden wij erg raar want we hadden hem vooruit betaald zodat hij vroegtijdig tickets kon kopen. Maargoed we gingen op vakantie dus we wilden het leuk houden. De bootreis was wel erg heftig. De golven waren enorm! Ik en Jannik zaten buiten bij de kotsende mensen en de andere meiden hadden een reistabletje ingenomen. Eenmaal op het eiland aangekomen werden we door Takim (eigenaar van de homestay) opgehaald en gebracht naar de homestay. We hadden 3 kamers en eten was inbegrepen. In de avond gingen we naar een strand om naar de zonsondergang te kijken. Dit was echt heel erg mooi. Helaas waren we iets aan de late kant waardoor we maar iets van 5 minuten naar de zonsondergang konden kijken. Daarna zijn we weer naar de homestay gegaan om te gaan eten. Er was voor ons echt indonesisch eten gemaakt. Indonesisch eten betekend altijd pittig eten. Dat zou nog leuk worden de komende week. Na het eten kwam de eigenaar van de homestay naar ons toe en vertelde ons dat Daniel vandaag 3 kamers voor ons had gereserveerd maar voor morgen maar 1 kamer. We waren nu echt boos op hem en ik belde gelijk Daniel op. Hij wist niet wat hij moest zeggen en bleef soms wel 1 minuut stil aan de telefoon. Maar goed we konden wel boos blijven maar daar losten we niks mee op dus zochten we naar een hotel. Die hadden we gelukkig nog wel kunnen regelen. We hadden echt geluk want het was de drukste week op karimun jawa i.v.m. de vakantie. 3 meiden zouden verblijven in een hotel en ik, boukje en Jannik bleven achter. Omdat het allemaal zo vervelend is gegaan hadden we besloten om 2 dagen langer te blijven. De dag daarna hadden we een island hopping tour geboekt. Dit was echt heel mooi! We hebben hele mooie eilanden gezien met wit zand en helder blauw water! Ook hebben we op het strand gebarbecued. Ook zijn we twee keer gestopt met de boot om te snorkelen. Koraal was erg mooi maar de Filippijnen vond ik toch wel mooier. Helaas waren er ook veel zee-egels waardoor ik niet al te ver durfde. Op als laatst konden we zwemmen met haaien. Ja je leest het goed, echte haaien! Het was in het begin heel eng. Ze zwommen langs ons en soms raakte ze je aan maar ik heb alles nog haha! In de avond gingen we naar een beachparty maar omdat ik nog zo moe was van de tour ben ik vroeg terug gegaan.
De volgende dag hadden we 5 scooters gehuurd en gingen we karimun jawa verkennen. Ik ging bij Jannik achterop omdat ik het toch wel eng vond. We hebben veel stranden gezien maar die waren niet zo heel erg mooi. Het eiland zelf was erg leuk om te zien. Heel erg veel natuur. Het voelde soms alsof we in Afrika waren haha. Ik heb me ook gestoten aan de scooter waar ik een enorme blauwe plek aan over heb gehouden. Dit soort dingetjes horen er natuurlijk ook bij.
De rest van de dagen in Karimun jawa was het in de ochtend erg slecht weer en hebben we vooral stranden bezocht want erg veel was er niet te doen. Door het slechte weer gingen en kwamen er geen boten naar en van het eiland. Dit betekende dat het eiland vol met toeristen bleef omdat ze niet weg konden, geen toeristen deze kant op konden komen, eten raakte op, drinken raakte op, sommigen hadden de vliegtuig gemist etc etc. Nadat we heel wat eten en drinken hadden ingeslagen hadden we via via toch nog dinsdag tickets kunnen regelen. De boot zat bom vol!! Mensen waren aan het duwen en trekken om op de boot te komen. 1 man stond heel hard aan me te trekken, Anne had dat door en duwde de man hard naar achteren hahaha Moet je nagaan hoe het allemaal ging. Al dat wachten werd beloond want we hadden gelukkig wel een zitplaats want 4 uur staan leek ons niks.
Eenmaal aangekomen in Jepara wachte onze lieve vriend Daniel ons op. Hij liep met ons mee naar de homestay we kwamen daar aan en ook hier weer problemen. Dit waren kamers die hij ons niet beloofd had. Dit hebben we natuurlijk aan hem aangegeven en weer kon hij minuten niks zeggen. Hij gaf als alternatief aan om naar een hotel te gaan iets verder op. Dit was voor ons oké. Hier konden we even bijkomen van een weekje Karimun Jawa. Maar helaas om 6 uur in de ochtend werden we wakker gemaakt door een treintje voor ons hotel dat kei hard muziek aan had staan. Maar goed we mogen niet meer klagen haha.. Na een lekker ontbijtje kwam daniel ons ophalen en gingen we naar een straatje waar er kunst te zien was, wat gemaakt was van hout. Jepara staat bekend om hout. Ik hou niet echt van kunst maar dit vond ik bijzonder. Nadat we uitgekeken waren gingen we naar een soort bos waar er schilderijen werden geschilderd. Dit was tevens ook een kunst school waarbij we ook kinderen zagen schilderen. Dat het in een soort bos was maakte de sfeer erg leuk. We waren daar tot nu toe de eerste gasten. Wel heel apart maar zeker waard om een keer te zien. Na het bezoek aan het museum gingen we naar een strand waar we even gefietst hebben op water. Vervolgens gingen we naar een andere strand om daar de zonsondergang te zien en om te barbecueën. Het was erg gezellig en het eten was lekker. Uit Karimun Jawa is met ons ook een Duitser meegekomen genaamd Arthur. In de avond ook nog een kampvuurtje. De avond kon niet beter totdat de muggen ons aanvielen haha. We zijn maar snel vertrokken. De dag daarna zouden we namelijk ook vroeg vertrekken naar de bergen.
Vandaag zouden we dan naar de bergen gaan om te proeven hoe het is om als een indo te leven. We gingen eerst naar een waterval. Dit was erg mooi om te zien. We waren dik aangekleed omdat de indo’s zeiden dat het in de bergen koud is. Na een uur merkten we niks van de kou en vroegen we wat ze onder kou verstaan. Indo’s zien kou als 25 graden! HAHAHAH.. Ons reactie was gelijk van: Als het in Nederland 25 graden is dan lopen we half naakt rond. Maar goed we hadden nu eenmaal dikke kleren aan en we waren al onderweg. Eenmaal aangekomen in de bergen werden we vriendelijk ontvangen door de persoon waar we 1 nacht bij zouden overnachten. We zijn in de avond een wandeling gaan maken maar omdat het donker begon te worden kon het gevaarlijk zijn. Wat er dan gevaarlijk zou zijn werd ons niet uitgelegd maarja. In de avond was er niks te doen dus wilden we met z’n alle naar de moskee gaan. We mochten niet gaan omdat ze dachten dat dit teveel afleiding zou zijn voor de mensen. Wel heel raar! Zover ik weet is iedereen welkom in een moskee. Dan maar vermaken met de vrouwen. We gingen maar even voor de tv zitten. De vrouwen wilde alles van ons weten en raakte ons hele lichaam zo onderhand aan. Ze dachten dat het lijntje van mijn bikini kwam door eczeem HAHAHA.. Die weten hier natuurlijk niks van een bikini. Het is wel apart om te zien wat de mensen hier op een dag doen. De mannen gaan in de middag naar de rijstvelden en de vrouwen die zijn de hele dag aan het koken. En komen pas de keuken uit als de mannen buiten zijn. Ons werd ook meerdere malen aangegeven dat als we naar buiten wilde we een vest aan moeten doen. Ook waren ze erg nieuwsgierig of we whitening lotion gebruikten hahah nee asjeblieft niet zeg.. De volgende dag gingen we naar een rijstenveld wat erg super mooi was.. We hadden traditionele kleding aan dit maakte het wel erg leuk want iedereen keek ons lachend aan in het dorp.. In de bergen hebben we trouwens super lekkere koffie op (en mensen ik lust eigenlijk geen koffie). Ik heb gelijk ook een zakje gekocht voor in Nederland haha.
Eenmaal in Semarang aangekomen moesten we even bijkomen van de volgeplande week. Na 1 weekje stage moest ik me alweer voorbereiden op het overleven op een onbewoond eiland. Omdat het verslag al zo lang is geworden post ik het verslag over het onbewoond eiland wel over een paar dagen. De foto’s van dit verslag heb ik vorige week al gedeeld op Facebook.
