Survival weekend 2, Supriseparty en nog veel meer!

Beste trouwe lezers,

Zoals je misschien al kunt zien is mijn verslag heel erg lang want je maakt hier natuurlijk veel mee en ik wil jullie met van alles op de hoogte houden.. Al weet ik dat dit natuurlijk niet ALLES is.. Ik zet ook niet alle foto's op de site dat heeft natuurlijk ook een beetje te maken met de privacy van de patienten..

Vrijdag 17 september 2010:

Weer een vrijde dag en vandaag is het me dan eindelijk wel gelukt om uit te slapen.. Ik werd namelijk om half 10 wakker dat maak je hier niet vaak mee met een volle agenda..
We wilden in de middag naar de SM gaan maar omdat we bezig waren om een surprise party voor Julie te regelen hadden we met dr.Robillo in het ziekenhuis afgesproken zodat Julie naar de SM zou gaan. Na het gesprek moesten we nog foto’s voor een PowerPoint presentatie regelen. Daarna zijn ik en Chelsey maar toch naar de SM gegaan anders werd het echt te laat. Nadat we de andere meiden hadden gevonden en even bij hun gingen zitten werden ze gebeld met de vraag of ze naar de
DMC (ziekenhuis) wilden komen omdat ze hun hard nodig hadden. Want er stond een jongen helemaal alleen zonder familie met een nierbekkenontsteking. Hier in de Filippijnen is het zo dat altijd iemand bij de patiënt blijft om eten te geven enz.
Dus bleven ik, Sairah, Julie, Nienke en joyca over in de SM. Met een erg melige bui kwamen we in een carnaval winkel terecht en daar hebben we natuurlijk ook weer alles uitgeprobeerd.. Lekker een beetje gek doen hoort er ook natuurlijk bij.
Daarna konden we eigenlijk beter naar huis gaan want wat heb ik die dag veel gekocht! Nadat we gegeten hadden bij de pizzahut gingen we naar huis want we moesten onze koffers nog inpakken en ik moest nog veel dingen regelen voor de suprise party voor Julie.
We kregen ook nog is te horen dat de andere 3 meiden in het ziekenhuis zouden overnachten want het jongentje had helemaal niemand. Zijn familie nam beantwoorde zijn telefoontjes niet eens! Maar dat betekende dus ook dat wij de spulletjes klaar moesten zetten van de 3 meiden. Dat kon er ook nog is bij!
Uiteindelijk ging ik 12 uur naar bed en we moesten om 5 uur weer op want we zouden naar de Resort gaan.

Zaterdag 18 september 2010:

Vandaag moesten we om 6 uur bij davao docters hospital zijn omdat we daar door de eigenaar van het resort werden opgehaald. Toen hij er eenmaal was had hij maar 1 auto en we waren met z’n 13e. We bleven optimistisch en we hebben het geprobeerd. Maar de eigenaar heeft uiteindelijk toch een nieuwe auto erbij gehaald.
We waren allemaal vrij moe omdat we allemaal erg weinig hadden geslapen. De 3 meiden die in het ziekenhuis hadden geslapen vertelde dat ze de antibiotica hadden betaald van het jongetje omdat hij de geld er niet voor had. De antibiotica koste 6000 peso dat is ongeveer 100 euro..
Toen we bij de resort aankwamen voelde we ons weer in de Ardenne. We wilde namelijk naar een waterval maar voor dat je daar kwam moest je nog klimmen en heel veel lopen. Het was ook nog is super glad en warm. Uiteindelijk konden we echt niet meer en gingen de jongens maar even kijken hoe de waterval eruit zag. Het bleek dus dat er helemaal geen waterval was. Waren wij even blij dat we al hadden opgegeven. Maar we moesten natuurlijk ook weer terug lopen en we waren al zo erg moe. Hihi..
Toen we weer aankwamen op het resort gingen we snorkelen. Dat was weer zo mooi om te zien. Er was zelfs koraal dat wel 100 jaar oud was werd me verteld. Ik zal een paar foto’s ervan op m’n site zetten.
Na het avond eten gingen ik en Fleur samen een film kijken. Music en Lyrics heette de film. Zo merkte ik wel weer dat m’n engels echt vooruit is gegaan want IK SNAPTE HET VERHAAL hihi..
Daarna ben ik ff bij de andere gaan zitten want hun deden; Doen, durven of de waarheid. Maar aangezien ik heel erg moe was ben ik vroeg gaan slapen.

Zondag 19 september 2010:

Na het ontbijt zouden we naar de grotten gaan toen we daar aankwamen bleken het geen grotten maar gewoon stenen te zijn maar we hebben daar wel lekker kunnen zwemmen en snorkelen.
Aangezien we op de heen weg veel hadden geklommen en gelopen hadden we daar met de terug weg geen zin meer in dus gingen we snorkelend terug naar het resort.
Daarna hadden we nog even gezwommen en onze koffers ingepakt. Nadat iedereen klaar was gingen we naar de stad toe om daar te eten. We gingen eten bij de Greenwich, lekkere pizza’s en lasagne hebben ze daar. We zijn er al vaste klanten! Julie, Joyca, Fleur en Deborah gingen ergens anders eten want ze wilde wat eerder naar huis.
Toen we thuis aankwamen leek ons huisje net als altijd op een zweinen stal! Want wat is het een rotzooi in ons huisje zeg. Dat betekend voor morgen na stage maar opruimen.

Maandag 20 september 2010:

Na heerlijk geslapen te hebben stonden ik en Julie weer op de eerste hulp . Er was weer net als altijd niks te doen dus heb ik maar mijn verhaaltje geschreven voor op de waarbenjij.nu site.
Toen kwamen we Toinnie en Eefje(docenten uit Nederland) tegen. Even wat bij gekletst en ze nodigde ons ook gelijk even uit om vanavond te gaan uit eten.

Daarna kwam dr. Tan en hij nam me natuurlijk net als altijd mee om een rondje te maken in het ziekenhuis.
In de avond gingen we uit eten in het restaurant genaamd Fatt Matt in Calinan. Daar hebben we heel veel gepraat over wat we hier allemaal niet hebben meegemaakt enz. Daarna zijn we alweer vroeg naar huis gegaan want de docenten slapen in de stad en dat is ongeveer 1 uur reizen vanaf Calinan.

Toen we thuis rustig onze eigen dingetjes aan het doen waren kwam er in 1x een politie wagen voor onze deur staan. Daar kwamen 2 soldaten 2 politie’s uit. Het bleek dat er een dronken man in de bananen plantage zat.. Maar in de tussen tijd toen de soldaten de dronken man aan het zoeken waren gingen wij maar even paar foto’s maken met de politie agent (bleek later de officier te zijn) en in de politie wagen hebben we natuurlijk ook foto’s mogen maken.. Later kwam de soldaat met een enorme geweer. Wij werden zenuwachtig van hem en hij weer van ons.. Wij werden zenuwachtig door de geweer en hij omdat we Nederlanders waren. Toen ze de dronken mannen hadden aangehouden en net wilde vertrekken vroegen ze nog even snel de telefoonnummers van de blonde dames natuurlijk.. hihi heel anders gaat het hier allemaal he!

Dinsdag 21 september 2010:

We moesten weer vroeg op want we zouden naar een instelling gaan voor straatkinderen. Dit is een instelling waar straatkinderen worden opgevangen. We kregen een rondleiding en er werd uitgelegd wat er nou precies werd gedaan in de instelling.

Daarna gingen we naar de DMC want er waren nog paar leerlingen die het nog niet hadden gezien.. Daar zagen we het meisje weer van 9 maanden met een waterhoofd en het was echt veel en veel groter geworden dan de vorige keer.. Ook zagen we een super kleine baby’tje die was achter gelaten in een bananenplantage. Het was zo een lieve kleine mooie baby. Ze waren gewoon naar iemand aan het zoeken om haar de adopteren.

Later op de neurologie afdeling keken we naar een patiënt en een andere patiënt half bewusteloos die aan de overkant lag werd helemaal wakker geschud van kijk wie er allemaal zijn, terwijl de man niet eens zijn ogen kon openen hihi.. Toen we foto’s maakte van de patiënt wou een andere patiënt ook nog een foto met ons toen we naast hem stonden om een foto te laten maken zat heel de neurologie afdeling te schreeuwen en te lachen.. En dat dan naast allemaal zieke patiënten..

Toen we bij de eerste hulp aankwamen zagen we al een reanimatie.. Het was een jongen van 15 jaar! Hij had een klaplong maar geen geld om een behandeling te betalen.. Toen hij uiteindelijk was overleden ging de moeder helemaal huilen en schreeuwen uit onmacht.. Dit is dus echt zwaar om zo iets te zien want in Nederland zal dat nooit zo gaan dat iemand met geen geld niet word geholpen..

Daarna gingen we naar de misbruikte meisjes.. Daar wilde ze weer dat ik ze wat buikdans kunstjes liet leren hihi.. Ook heb ik stiekem gefilmd en foto’s gemaakt..

Het was voor ons een zware dag door alle indrukken om ons heen dus we hadden wel even een feestje nodig:D!

We kwamen best laat thuis en we hadden nog maar 15 minuten om ons klaar te maken voor het feest van Julie.. We hadden gezegd tegen haar dat we naar een restaurant zouden gaan om het daar te vieren.. We probeerde ook nog is haar over te halen om haar nieuwe jurk aan te doen.. Uiteindelijk ook gelukt:D.. Toen we uit huis gingen deden we net of we dr. Robillo in het ziekenhuis zochten en de personeel deed leuk mee en die vertelde ons dat we naar het dak van het ziekenhuis moesten en daar was dan de feest..
Toen we naar boven gingen kwam Cherry op ons afgerend dat nog niet iedereen was gearriveerd. Maar Julie had helaas wel door dat het een verjaardagsparty was voor haar. Dus na een kwartier mochten we pas naar boven.. Toen we naar boven kwamen werd er een speech gehouden en daarna kreeg ze van 18 jongens rozen waarmee ze dan ook nog is mee moest dansen hahah dat is dus echt niks voor Julie.. Ook kregen we een PowerPoint presentatie te zien van toen ze klein was tot nu! Dit was tevens ook een welkoms party voor ons.. We gingen rond half 12 naar huis en om 12 uur hebben we nog even voor Julie alle verjaardagsliedjes gezongen..

woensdag 22 september 2010:

We gingen vandaag naar de davao docters college omdat ik en Julie in het ziekenhuis heel veel docenten en studenten hadden ontmoet die ons hadden uitgenodigd voor een feest bij hun op school.. Toen we daar aankwamen hadden we echt niet zo iets groots verwacht! Het was een echte cheerleaders competitie die je normaal gesproken alleen maar op tv ziet.. Iedereen schreeuwde en was zo erg bezig om zijn eigen groep aan te moedigen.. Het was een en al gekkenhuis!! GEWELDIG om te zien.. Ik had gewild dat bij mij op school het ook op zo een manier kon want het was echt een geweldige sfeer.. Ook omdat heel veel studenten ons kenden werden van alle kanten aangesproken en geroepen.. En natuurlijk zoals het hier altijd gaat werden we omgeroepen dat de Nederlandse gasten waren geariveerd.

Daarna kregen we een rondleiding door de school en ze hadden echt zulke mooie spullen allemaal.. Had ik echt helemaal niet verwacht. Het leek net een ziekenhuis.. Na de rondleiding gingen we daar ook nog met allemaal studenten eten.. Daar ben ik met paar studenten aan de praat geraakt want ze waren erg nieuwsgierig naar mijn ogen en neus en haren haha..

Daarna wilde de andere naar huis want het was natuurlijk een rotzooi.. Maar ik, Sairah en Chelsey hadden wel erg zin om ons te verwennen dus gingen we maar naar de beautysalon.. Daar kregen we een voetspa/ pedicure en manicure voor maar 3 euro!!! Dat gaan we dus ook zeker vaker doen:P!