Heimwee

Beste Lezers,

Ja Ja ik weet wat jullie denken.. Maar wees maar niet bang ik heb ZEKER geen heimwee maar weet wel zeker dat ik heimwee hiernaar toe ga krijgen!!

ik begin wel even weer met m'n verhaaltje, ga er maar lekker voor zitten zal ik zeggen want het is weer een lange verhaal

Donderdag 30 september 2010:

Vandaag was het dan weer zover ik en Julie stonden op de operatie kamer in de DMC Ziekenhuis. We gingen maar bij de kamer van de KNO – afdeling kijken. Er was een parotidectomy of tewel een speeksel klier operatie..

Ik en Julie waren van plan om van begin tot het eind een operatie te bekijken want dat hadden we tot nu toe nog helemaal niet gedaan. De artsen beginnen hier eerst met bidden na het bidden tellen de verpleegkundige te instrumenten en gaasjes die ze allemaal hebben. Gedurende de operatie werden er weer heel veel grapjes gemaakt. Ook durft Julie na haar blunder ook niet meer te vertellen hoelang we hier al zijn.. hihi.. De operatie duurde 2 en een half uur. Voordat de artsen willen hechten moeten de verpleegkundige eerst de instrumenten en gaasjes tellen. Maar er was een gaasje te weinig dus iedereen was bezig met zoeken maar ze konden het maar niet vinden. Uiteindelijk begonnen de artsen maar te hechten. Ze vertelde ons wel dat ze gingen hechten omdat het een kleine gedeelte was en niet bij de buik bijvoorbeeld. Na de operatie keken we nog even naar een heup operatie en na de heupoperatie was het al weer lunch tijd.

Na de lunch mochten we een kijkje nemen in de inpakruimte. Alle instrumenten worden na de operatie gedesinfecteerd en daarna gaan de instrumenten naar de inpakruimte daar worden ze ingepakt in doeken. Nadat de instrumenten zijn ingepakt worden ze gebracht naar de sterilisator. Wat je hier vooral merkt is dat ze hier echt alles hergebruiken!

In de avond gingen ik Julie en Chelsey maar even naar de supermarkt. Daar hebben we echt heel veel boodschappen gedaan.
Na een hele dag gestaan te hebben ben je ook wel heel erg moe dus ik ging vroeg slapen.

Vrijdag 1 oktober 2010:

Na Heerlijk uitgeslapen te hebben gingen ik Chelsey en Liza in de Gmall een t-shirt laten maken voor onze bewaker als afscheidcadeau. Na de t-shirt wilden we eigenlijk souvenirtjes gaan halen maar daar was het al weer veel te laat voor we hebben zo erg zitten treuzelen.. We hadden enorme lol daar want we gingen met iedereen om ons heen ouwehoeren. In de avond hebben we in mac donald gegeten. We moesten alweer vroeg naar bed want de dag daarna zouden we gaan raften.

Zaterdag 2 oktober 2010:

Vandaag zouden ik Liza Chelsey Julie Joyca Deborah en Nienke voor 1500 peso gaan raften. Ik had de hele week Liza gek zitten te maken dat we maar 75 % overlevingkans hadden. Dat we voor de rafting ook nog een verklaring in moesten vullen dat hun niet verantwoordelijk zijn bij ziektes ongevallen en bij dood maakten het verhaal helemaal compleet. Hahaha ik heb me dood gelachen!! Ik had Liza ook nog is wijsgemaakt dat het minst engst voorin was terwijl dat juist het engst was hahahaha.. We hebben met z’n alle heel erg veel gelachen en er van genoten.. En gelukkig Liza ook:P Heeel veel foto’s werden er gemaakt. Op de foto’s kun je zien dat we het erg naar ons zin hebben gehad.

Na het raften gingen ik Chelsey en liza de t-shirt ophalen in de G-mall. Nadat we weer enorm hebben gelachen gingen we maar eten bij de pizza hut.

Toen hadden we een taxi aangehouden die ons voor 600 peso naar huis wou brengen maar daar ging ik niet mee akkoord ik wou 500 hij was er uiteindelijk mee akkoord gegaan. Toen we waren ingestapt vroeg hij aan ons of we vrienden bij ons thuis hadden enzo dus Liza was best bezorgd die dacht dat we gekidnapt werden hihi.. Later vroeg de taxi chauffeur of wij alvast 200 peso konden betalen zodat hij kon tanken.. Daarna vertelde hij dat hij een tussen weg wou nemen omdat het op de hoofdweg druk was. We vonden het allemaal een beetje raar en dat lieten we ook allemaal merken dus hij vertelde helemaal wat hij ging doen om ons gerust te stellen..
Tot hij op een gegeven moment een motorrijder aanreed.. We waren helemaal in paniek. De motor rijder was dronken en begon helemaal te schreeuwen daar stonden we dan midden op de weg. De dronken motorrijder wou geld of vechten. We waren DOODSBANG want je weet nooit wat hij bij zich heeft en wat je kan doen op zo een moment. De taxi chauffeur stapte maar uit de taxi om ons veilig te houden. Wij deden de deuren gelijk op slot. Nadat hij geld had gegeven en de taxi in wou kregen we de deur niet meer open hahaha stonden we dan midden op de weg hihi:P Uiteindelijk kregen we de taxi open. De taxi chauffeur was er ook erg van geschrokken en begreep ons dat we de deur op slot hadden gedaan..

Zondag 3 oktober 2010:

Vandaag wilden we weer even rustig aan doen want van zo een drukke week word je dus echt moe.. Maar we gingen toch even laat in de middag naar de G-mall om lekker te gaan eten. We gingen naar een pizzeria. We bestelde een pizza met 36 stukjes. Toen de pizza aankwam schaamde we ons dood want de pizza pasten niet door de deur en het waren blijkbaar geen 36 stukjes maar het was 36 inch.. We kwamen niet meer bij van het lachen en echt iedereen keek ons aan.. We kregen het uiteindelijk ook niet op dus hebben we het maar naar huis meegenomen voor Liset en Liza.

Maandag 4 oktober 2010:

Weer een dagje bij de ok. Toen we daar aankwamen kregen we te horen dat er alleen maar spoed operaties waren want het was vandaag de desinfecteer dag. Dat doen ze 1 keer in de maand. Alles word dan vanaf het plafond tot de grond schoongemaakt ook alle instrumenten worden opnieuw gesteriliseerd en ingepakt. Na onze stage dag gingen we naar een straatje waar je souvenirtjes kon kopen.
In de avond hadden we met de andere meiden afgesproken om naar de bioscoop te gaan. We hadden uiteindelijk gekozen voor een horror film. Ik heb veel horror films gezien maar dit vond ik echt heel eng. We hebben echt onze longen uit onze lijf geschreeuwd. Na de film kreeg ik er ook gewoon hoofdpijn van en voelde ik me ook niet echt lekker.

Dinsdag 5 oktober 2010:

Ja Ja ook ik kan ziek worden. Ik bleef vandaag thuis omdat ik me echt niet lekker voelde en omdat het helemaal in down town was heb ik er voor gekozen om thuis te blijven. Later kwam ook nog is liset ziek thuis want zei voelde zich ook al niet goed..

Verder heb ik vandaag ook niks bijzonders meer gedaan.

Woensdag 6 oktober 2010:

Ik voelde me vandaag al een stuk beter dus besloot ik maar weer naar stage te gaan. We moesten stage lopen in het Robillo ziekenhuis. Het was weer erg rustig in de morgen dus besloten ik en Julie om maar is verslagen te typen de hele morgen.

Na de lunch mocht ik een punctie in een buik doen ook wel Abdominal paracentecis genaamd. Voordat ik het ging doen wist ik echt niet wat me te wachten stond dus daar stond ik dan met trillende handen en allemaal mensen om me heen die toe zaten te kijken.. Uiteindelijk had ik mijn steriele handschoenen aan en moest ik m’n verstand maar even op nul zetten. Na de verdoving erin gespoten te hebben moest ik er een infuus naald in stoppen (dat is dus een erg dikke naald). Na afloop zei de oude man van: omdat de meisje die me prikte zo mooi is heeft het me helemaal geen pijn gedaan. Haha wat een schattige oude man was het..
Daarna mochten we meekijken naar een fractuur in een arm dat eerst verdoofd en daarna gegipst moest worden. Daarna werden we gelijk geroepen voor iets anders. Er was een vrouw die thuis was bevallen maar nog niet van onder was gehecht en de placenta was er ook nog niet uitgehaald. Curettage en repair of pertneal laceration genaamd.. Ja Ja ik leer hier goed latijns..:p
Dus uiteindelijk toch een drukke dag voor zo een kleine ziekenhuis. Er was een zwangere vrouw die 5 cm ontsluiting had en we hebben inmiddels al 20 bevallingen gemist omdat ze ons telkens vergeten te smsen dus we hadden ze echt heel vaak gevraagd of ze ons wilde smsen als de bevalling zou beginnen.
Ook heb ik de initiatief genomen om aan mam Helen de nummer van Walter te vragen want hij heeft een bevallings kliniek en daar kunnen we zeker weten een bevalling zien.
We zouden in de avond eigenlijk naar down town gaan maar dat ging dus niet meer door omdat we de bevalling zouden zien.. Later in de avond smste we John met de vraag hoever de zwangere vrouw was bleek dus dat ze allang bevallen was maar ze waren voor de zoveelste keer vergeten om ons te smsen.. We waren allemaal zo boos.. een minuut later kregen we van Walter een sms dat we naar zijn bevallingskliniek konden komen omdat er een zwangere vrouw was binnengekomen. We waren weer helemaal gelukkig en we wisten allemaal niet hoe snel we onze spullen moesten pakken… Toen we uiteindelijk in de taxi zaten smste we dr. Robillo even dat we daarheen gingen.. Gaf hij ons geen toestemming omdat hij de kliniek niet kende terwijl wij daar een keer met mam Helen zijn heen geweest en walter voor dr. Robillo een keer heeft gewerkt.. We waren allemaal de hele avond sacherijnig.

Donderdag 7 oktober 2010:

Vandaag hadden we stage in de DMC afdeling operatie kamer. Daar moesten we in de uitslaapkamer een dagje meelopen. Zodat we maandag als eerst kunnen beginnen om de anesthesiologist te assisteren. Vandaag moesten we vooral de vitale functies meten zoals bloeddruk meten, temperatuur meten, ademhaling en polsslag tellen.
Na onze stage gingen we naar de sm om te pinnen want deze week moeten we heel veel betalen. Huur, visum, Pearl farm, vakantie..


Nou Lekker van onze weekend genieten want we gaan zaterdag voor 1 nacht naar pearl farm dat is een touristische resort in davao.. We hebben er allemaal heel veel zin in!!