Been amputatie's,tumoren en heel veel bloed I(L)IT

Donderdag 23 september 2010:

Vandaag zouden we met dr. Robillo, Eefje en Toinnie naar de bergen gaan om daar te zien hoe ze daar leven. Want hier is het vaak dat patiënten uit de bergen komen. Dus ook lang moeten reizen voordat ze geholpen kunnen worden in een ziekenhuis. Daarbij is het ook nog zo dat ze daar erg ongezond en hetzelfde eten (vaak maïs en tarwe). Dr. Robillo vertelde dat de kerk maar 1 keer in de week of 2 x in de maand de mensen in de bergen eten kunnen geven. Door de slechte gezondheid komt er ook veel tuberculose voor in de Filippijnen. Op de bergen hebben we ook een paar basis scholen bezocht.. De kindjes daar zongen een Filippijnse nummer voor ons en wij zongen daarom ook weer een Nederlandse nummer voor hun.

Nadat we de scholen hadden bezocht en wat hadden gegeten gingen we naar een hele mooie plaats waar je een geweldige uitzicht had. Daarna gingen we naar Seagull mountain resort om naar een waterval te gaan en er was een plaats waar je weer een mooie uitzicht had.
Toen we thuis kwamen hadden we nog maar een half uur om ons klaar te maken want Dootz zou ons naar de verjaardag’s feestje van dr. Tan’s zoon brengen.

Toen we bij het feestje aankwamen kregen we gelijk eten en drinken en daarna hadden we nog een ijsje besteld… De zoon van dr. Tan was erg verlegen en durfde haast niet te praten tegen ons. Toen we aankwamen gingen ook de vrienden van zijn zoon aan de andere kant van de zwembad zitten omdat ze te verlegen waren, (vertelde dr. Tan ons). Later in de avond hebben we nog even karaoke gezongen. We moesten al vroeg naar huis want ik Julie en Liza zouden de dag daarna een oriëntatie dag hebben in de davao medical centre hospital.

Vrijdag 24 september 2010:

Om 5 uur stonden we alweer op omdat we om 8 uur in de DMC moesten zijn. Dit zou voor ons een oriëntatie zijn in de operatie kamer want ik en Julie mogen daar 3 dagen in de week stage gaan lopen. Dit heeft Marianella voor ons geregeld:D..

Toen we daar aankwamen kregen we een rondleiding. Er zijn daar 15 operatie kamers waaronder 9 worden gebruikt. Elke operatie kamer heeft zijn eigen specialisme. Bijvoorbeeld kamer 1: KNO kamer 2 : Orthopedie enz enz.. Op een dag zijn er minimaal 25 tot maximaal 50 operaties op een dag!!
Nino (begeleider gedurende de stage in de DMC) wou een gesprekje met ons want hij was erg nieuwsgierig naar hoe het allemaal in Nederland ging. Dus gingen we maar even in de operatiekamer zitten hahaha.. Heb hem verteld wat ik wist over Nederlandse operatie kamers.

Steriliteit: Veel strenger dan in de Filippijnen. Zoals dat je door 2 deuren moet voor dat je de operatie kamer in mag en niet zoals het hier gaat, de deur van de ok open laten staan!

Ik had zelf ook nog vragen hoe het hier met de verzekeringen ging en over de privacy van de patiënt. Want in Nederland is dit allemaal goed geregeld..
Verzekering: De patiënten hier hebben vaak geen verzekering omdat dat te duur voor ze is en als ze een verzekering hebben word niet alles gedekt.

Privacy: Ik heb verteld dat dat het in Nederland ten strengste verboden is om iets over de patiënt aan de buiten wereld te vertellen.. Was daarom erg benieuwd hoe dat in het DMC was. Dat kon ik gelijk ook gebruiken voor een project die ik moet maken voor school..

In calinan in de Robillo hospital mag je van alles een foto maken maar hier in het ziekenhuis heb je eerst toestemming nodig. Dat ging allemaal officieel bij een kantoor werd ons verteld. We maakte ook nog even kennis met de hoofd van de operatie kamer afdeling. Ik vroeg aan haar of ik er foto’s kon maken maar dat moest dus gevraagd worden aan iemand die weer hoger was dan haar.. Maar we gingen er uiteindelijk naartoe om toestemming te vragen.. Ik zag er niet echt iets officieels aan.. De man in de kantoor schreef even op een papiertje dat 3 Nederlandse studenten foto’s mochten maken op de operatie kamer.. hahah zo gaat dat dus heel gemakkelijk hier in de Filippijnen.. hihi..

We mogen maandag al gelijk beginnen in de operatie kamer.. We hebben er nu al zin in:D…

Zaterdag 25 september 2010:

Vandaag gingen we dan met het personeel van het ziekenhuis eiland hoppen en natuurlijk duiken! Toen we op het bootje zaten hebben we nog 1 uur lang moeten wachten op het eten.. Nadat ’t personeel van het keuken was gekomen konden we eindelijk vertrekken..

Het duiken was iets minder mooi koraal dan de vorige keer maar hier zaten wel meer visjes.. Verder zijn we nog Naar het resort geweest van de oom van dr. Robillo. Het resort werd verbouwd dus voor ons zit er geen talicud eiland in. Wel zagen we een grote resort waar we zeker nog naar toe gaan.

Na het eiland hoppen gingen ik Liza Liset Chelsey en Sairah naar de NCCC mall om daar te gaan eten na het eten probeerde we een taxi te regelen maar nergens was er een taxi te bekennen. Dus besloot ik maar langs de weg maïs te kopen. Toen vroeg hij of we een taxi nodig hadden.. Dus ging hij maar even een taxi voor ons regelen hihi zo gaat dat hier dus.. Kunnen de mensen in Nederland veel van leren..
In de avond heb ik even met mijn familie gepraat en heb het daardoor ook wel erg laat gemaakt.. Om 2 uur lag ik pas in bed hihi…
Geen lange verhaal voor vandaag want zou echt niet weten wat ik nog meer zou moeten vertellen..

Zondag 26 september 2010:

Hebben we met z’n alle besloten om een rustige dag te plannen en geen afspraken te maken. Dus gingen ik, liset, Liza en Chelsey maar naar een massage salon voordat we daarnaar toe gingen, gingen we naar een plaats waar ze allemaal souvenirtjes verkochten. Maar omdat we nog lang niet aan het einde van ons verblijf willen denken besloten we maar om snel weg te gaan. Na een heerlijke massage gingen we maar weer lekker naar huis om te slapen.

Maandag 27 september 2010:

Onze eerste dag op de operatie kamer in de DMC. We verheugde ons ’t hele weekend al hierop. Toen we daar aankwamen kregen we weer een rondleiding. We werden aan iedereen voorgesteld. Tijdens de rondleiding werd er een operatiedeur opengemaakt de chirurgen waren een been aan het amputeren. Hi this are my sisters from Holland. Zo werden we even voorgesteld haha we kwamen niet meer bij van het lachen.. Want het is voor ons natuurlijk niet gewoon dat je even komt storen bij een been amputatie. We wilden gelijk de been amputatie afkijken en dat mocht ook gelijk. Het was jammer genoeg wel het laatste gedeelte van de operatie. Maar ze vertelde ons dat er per dag wel minimaal 1 amputatie is.

We mogen trouwens vrij rondlopen door de operatie kamers. We weten ook haast niet meer waar we willen kijken want de ene operatie is weer interessanter dan de ander maar toch wil je de andere operatie ook weer zien… Maar we maken allemaal heel veel foto’s dus we genieten van iedere operatie wel. Wat we hier allemaal zien is gewoon ongelooflijk het lijkt net een droom!! En als je je afvraagt of het wel bij mijn beroep past nou niet helemaal maar we leren hier ontzettend veel. Veel medische termen en na 5 weken ken ik de anatomie boek uit mijn hoofd geloof ik.

Na de been amputatie gingen we naar de borst amputatie ook wel mastectomy genoemd. Wat ons hier opvalt is dat de artsen wel erg jong zijn/lijken. Er was 1 chirurg die zo moe was dat hij steeds tijdens de operatie in slaap viel haha maar dat begrijp ik aan de ene kant ook wel want de chirurgen werken 48 uur en ondertussen mogen ze een dutje doen van een half uur!! De borst amputatie was ook erg apart om te zien. Vooral de tumor vond ik erg interessant om te zien, dat was iets meer gelig.

We hebben ook een exlap operatie gezien. Dat is dat ze de buikgedeelte helemaal open word gemaakt. De man zat helemaal vol met tumoren dus de artsen konden er niks meer aan doen en moesten het weer dicht maken. Voordat ze het dichtmaakte, maakte ze nog even een stoma zodat de ontlasting eruit kon want er zat namelijk ook tumoren in zijn darmen waardoor hij er niks meer uit kon krijgen. De darmen waren daardoor ook SUPER DIK.
Daarna gingen we even bij een long operatie kijken. Normaal hoor of lees je dat je niet moet beginnen met roken. Nou dat adviseer ik de mensen om me heen ook even want de longen waren helemaal zwart! Leuk om dat dan even ook in het echt te zien.

Na de long operatie gingen ik en Liza naar een andere operatie want Julie wou nog even naar de exlap operatie kijken.. ik heb nog een leuk verhaal om te vertellen haha.. Ik en Liza zagen een vrouw met een dikke buik dus wij blij dat we eindelijk een bevalling zouden zien.. We stonden er heel geïnteresseerd te kijken.. Maar we keken om ons heen en er stond helemaal geen baby bedje.. Maar we hadden Julie toch even opgehaald om naar de bevalling te kijken.. Tijdens de bevalling kwam er een arts naar ons toe lopen hij zei: Ik hoor jullie hele tijd over een baby praten maar de vrouw is helemaal niet zwanger hahahahah Het bleek een ovarium carcinoom te zijn. Nou daar stonden we wel even voorschut, met onze baby die we graag wilde zien!! Toen de tumor er ook uitkwam maakte de arts nog een baby geluidje hihi:$

Daarna hebben we naar een Schildklier operatie gekeken.. en we bleven maar van de ene kamer naar de andere kamer lopen. Ondertussen waren we al 2 uur lang aan het overwerken. Uiteindelijk moesten we wel ergens stop zeggen want anders zouden we nooit weggaan.

Voor in de avond waren we uitgenodigd om te eten in dr. Robillo’s huis. Na lekker gegeten te hebben en de cadeautjes gegeven te hebben gingen we maar naar huis want we waren echt KAPOT.

Dinsdag 28 september 2010:

Om 8 uur stonden we weer op de OK dit keer op de uitslaapruimte daar waren niet heel veel patiënten want die komen pas om 9 a 10 uur. Daar zijn we dus ook niet zo lang gebleven. Daar werd vooral de vitale functies gecontroleerd. Per onderzoek zoals bloeddruk krijgen ze een punt als de punten boven de 8 zijn dan mag de patiënt weer terug naar de afdeling.

Om 9 uur gingen we naar een schildklier operatie het was een Papillary CA of thyroid. De kamer daarnaast was er een niersteen operatie met geweldige grappige chirurgen. Na iedere snee of iets wat ze deden stopte ze even zodat wij foto’s konden maken en wij het konden zien.. Toen vroeg er een dokter aan ons van voor hoelang blijven jullie hier nog. Julie antwoorde met we will stay here voor sex weeks. De docters werden er even stil van en toen begrepen ze pas dat ze een foutje maakte maar gelukkig deden ze gezellig mee ze zeiden zo van oo I like that sex weeks hahaha en Julie are you happy? Yes I’m happy antwoorde Julie, de dokter For how long for sex weeks? Hihi en zo ging dat de hele operatie door:P We voelen ons hier heel erg op ons gemak en we hebben het op de operatie kamer erg naar onze zin.

Na de niersteen operatie gingen we naar de uitslaap kamer. Daar lag een patiënt die eigenlijk op de Intensive care moest liggen maar er waren nog 11 voorwachtende. Hij kon niet meer zelf ademen dit moest allemaal voor hem gedaan worden met een soort pompje. Als er niet op de juiste tijd werd gepompt zakte de bloeddruk gelijk naar bijvoorbeeld 30 over 13. Dan realiseer je pas dat als de verpleegkundige het pompje loslaat dat de patiënt dan ook direct overlijd. De man was blijkbaar dronken en had een ongeluk gehad, z’n arm was ook nog is geamputeerd.

Er was ook nog een operatie van de wervelkolom waar pinnen in werden gezet maar het was daar erg druk en de sfeer was er ook erg anders.
Vandaag heb ik ook nog een keizersnede gezien. Er hebben al veel chirurgen gevraagd of wij willen assisteren maar omdat we de instrumenten nog niet echt kennen in het Engels hebben wij dat nog maar niet gedaan maar we willen het volgende week wel proberen. Dat betekend voor mij en Julie dus dat we al kunnen beginnen met het leren van instrumentaria.

Woensdag 29 september 2010:
We moesten vandaag stage lopen op de eerste hulp afdeling in ’t Robillo hospital. Het was erg rustig dus besloten we maar om onze laptops te pakken en onze verslagen maar te schrijven want daar liepen we erg mee achter.. van 7 tot 3 achter de laptop alleen maar getypt te hebben waren we nog niet klaar met al onze huiswerk.. Verder heb ik vandaag geen bijzondere dingen gezien en ook lekker rustig aangedaan want 2 dagen OK is wel erg zwaar moet ik zeggen..
Nou Nilay jij vroeg om veel foto’s. ik hoop dat je van de foto’s kunt genieten!! Want ik geniet hier dus echt van!