Nog 1 vrije week gehad!

Jullie verwachten nu allemaal een bericht over hoe mijn eerste stage dag is gegaan maar ik heb nog geen stage gelopen hahah.. We zouden eigenlijk maandag beginnen met onze stage maar dat word nu dus een week later..
Ik ben van plan om 2 keer in de week iets achter te laten anders word mijn verhaal echt super lang!! Dus bij deze weer een verhaaltje:P
Maandag 23 augustus:
We hebben vandaag niet echt veel bijzonders gedaan omdat we echt vet moe waren. Chelsey, Liza, Lizet en Joyca die wilde niet de hele dag thuis zitten dus hun gingen maar naar villa Christina om te zwemmen ik en Julie hadden daar geen zin in omdat het al 1 uur was en voordat je daar bent is het alweer 1 uur later. (2 uur dus). Dus ik en Julie bleven thuis internetten en de rest ging zwemmen nadat hun thuis kwamen gingen hun wat internetten en toen wilde ik en Julie weer niet thuis blijven dus wij aan de rest gevraagd of hun naar buiten wilde maar alleen chelsey wou wel wat gaan doen dus wij John gesmst.. en ja hoor het kon.. we zouden met hem en Kirk gaan afspreken in de stad.. We zijn uiteindelijk naar een karaoke bar geweest waarbij we in het begin echt niet durfde te zingen en later we toch wel wat losser kwamen:P uiteindelijk hebben we dus een super avond gehad, we kwamen alleen wel om 2 uur thuis en we moesten 8 uur al op hahahahha.. stukje meer verantwoordelijkheid moeten we nog hebben he:P
Dinsdag 24 augustus:
Na het ochtend eten werd chels in een keer vet duizelig.. dus ik er iemand bij gehaald en de verpleegkundige zij van je moet naar de eerste hulp maar dat wou chelsey in eerste instantie niet maar later hebben we haar toch over gehaald want ze had dat echt ff nodig!! Maar er bleek niks aan de hand te zijn en ze mocht toch weer met ons mee naar the home of elderly.. Hier werden alle ouderen aan ons voorgesteld, en ze waren zo lief en schatig hihihi.. 1 oudere ging allemaal gedichten voorlezen en 1 die speelde de hele tijd op z’n gitaartje hahaha zo grappig.. Maar in ieder geval daar kregen we te horen dat we voor donderdag een dansje moesten klaar maken en ze vonden het van de vorige groep zoo geweldig dus ze wilde van ons ook een leuke dansje dus de rest van de dag gingen we nergens meer naartoe want we zouden eigenlijk naar het weeshuis enzo gaan maar dat ging dus niet meer door omdat we onze dansje moesten voorbereiden.. uiteindelijk hebben we geen dansje meer geoefend want ’t stroom viel uit, ja lekker daar zaten we dan hahaha lucifers aan :P heel knus allemaal in een kamer maar het was best gezellig tot op een gegeven moment Liza echt kei ziek werd. Dus wij Helen gesmst moest ze naar de eerste hulp.. we werden netjes opgehaald door de beveiliger en John.. en toen bleek dat ze daar moest overnachten ook omdat ze koorts enzo had.. Dus Lizet ging de hele nacht bij haar slapen.. Ja Ja wat een eerste hulp verhalen he:P
Woensdag 25 augustus:
Vandaag moesten we net zoals altijd weer vroeg op omdat we naar davao medical center zouden gaan dit is de grootste ziekenhuis van de provincie Mindanao (vertelde dr. Robillo mij).. Maar het was zo druk en groot.. er lagen soms wel 4 mensen op 1 bed.. het was wel ff shockerend .. want dat zie je natuurlijk niet in Nederland.. Ook een tumor van 5 kilo hebben we gezien en dat lag dan gewoon ff in het nachtkastje van de patiënt.. zo anders gaat het hier allemaal.. er was ook een kindje met een groot hoofd, Dr.Robillo vertelde dat er ergens in de vocht circulatie een knoop zat waardoor al het vocht in de hersenen achterbleef. (ja allemaal heel ingewikkeld om te vertellen). De mensen hebben helaas ook geen geld om de operatie te betalen waardoor ze dus eigenlijk op het overlijden van het kindje van 10 maanden wachten.. Ik had daar echt ff de neiging om daar zelf de operatie te gaan betalen!! Als je dit soort dingen ziet ga je echt goed nadenken over je eigen leven en we hebben eigenlijk echt HELEMAAL NIKS te klagen!! Ik ga er geen foto’s van zetten vanwege de privacy..
Toen kregen we een telefoontje van liza en het bleek dat ze een parasiet heeft opgelopen en dat ze nog ongeveer 3 dagen in het ziekenhuis moest liggen wel heel sneu voor haar natuurlijk maar we hopen met z’n alle dat we haar genoeg steun kunnen geven.. en wanneer ze weer beter is we weer leuke dingen met haar kunnen doen:D..
Donderdag 26 augustus:
Vandaag zouden we dan een welkoms feestje hebben in the home for the elderly.. Maar voor die avond zouden we dus een dansje moeten klaarmaken.. Na lang nadenken zou het grease- you're the one that I want worden. Ik en Julie zouden naar de shopping mall gaan om nog wat spulletjes voor de avond te kopen. Kwamen eindelijk thuis om half 5 hebben we ons snel klaar gemaakt en nog de laatste wijzigingen geoefend.. Snel het liedje gedownload want we luisterde het nummer steeds via youtube...
Kwamen we aan bij het feestje werden we heel vriendelijk ontvangen en er waren echt heeeel veel mensen. Ze hadden voor ons ook een hele grote poster laten maken met onze foto’s erop die we ook mee naar huis mochten nemen, echt heeeeell lief allemaal.. Ik had echt niet zoveel mensen verwacht dus ik werd echt super zenuwachtig voor ’t dansje.. De andere gasten hadden ook een dansje of een liedje voor ons voorbereid..
Maar toen werd het tijd dat wij onze dansje moesten gaan doen, wij onze laatste voorbereidingen doen en daar stonden we dan.. OH MY GODD leek net of iemand een gein met ons aan het uithalen was maar we hadden ’t verkeerde liedje gedownload!!! Maarja, ondanks dat het allemaal fout liep gingen we toch maar een stukje van onze dansje laten zien maar we schaamde ons dood!! Het leek net of we helemaal niet hadden geoefend ofzo.. terwijl we er vet veel aan gewerkt hadden.. De filipino’s vonden het eigenlijk wel super leuk dat wij toch nog iets lieten zien en moesten er echt om lachen dat we ’t verkeerde nummer hadden hihihi.. uiteindelijk hebben wij er natuurlijk ook erg om gelachen! En we hopen stiekem allemaal dat we het goeie dansje nog een keer kunnen laten zien!!
Na het feestje mochten we Liza ophalen van ’t ziekenhuis want ze lag er nu al wel 2 dagen in het ziekenhuis! Zij moest nog wel even wachten totdat ze naar huis mocht dus ik Julie en joyca gingen even snel naar huis om het huisje te versieren voor haar.. en daar kwam ze EINDELIJK dan maar weer, en het groepje is weer helemaal COMPLEETT:D:D`
vrijdag 27 augustus :
Vandaag zouden we eigenlijk met Cherry naar de eagle park gaan en daarna naar een resort maar dat ging helaas niet door. Dus zijn we maar naar villa Christina (zwembad) gegaan. Tijdens het zwemmen kwam er steeds een man naar ons toe die met ons ging praten maar niemand van ons begreep hem.. dus wij negeerde hem de hele tijd, toen hij het zwembad inging gingen wij weer uit het zwembad tot wij hem op een gegeven moment helemaal niet zagen! De vrienden werden erbij geroepen bleek dat hij onder het water aan het verdrinken was!! Hij was heel erg dronken!! Ze haalde hem eruit en ik rende er gelijk naar toe maar de andere meiden roepte naar me van nee niet naar toe gaan hij doet dat om aandacht te krijgen maar ik dacht toch echt niet dat hij het speelde.. ik zag zijn vrienden reanimeren (eerste hulp verlenen), op een heel foute manier!!! Maarja toen ik daar aankwam ademde hij alweer en heb even snel zijn benen omhoog gedaan.. Pfoe ik schrok er wel even van hoor want ik zag het helemaal niet aankomen, de meiden vertelde ook dat ik helemaal wit was geworden.. Na dit had ik toch wel wat afleiding nodig en gelukkig gingen we met dr. Tan, cherry en John en met de meiden natuurlijk naar de Marco polo hotel dat is een van de luxe hotels in Davao.. Daar hebben we ff wat gedronken en Julie heeft nog voor ons gezongen.. en natuurlijk hebben we nog even gedanst.. daarna zijn we nog even naar een andere bar geweest maar daar bleven we maar heel even.. Toen gingen we met een taxi naar huis maar toen we daar eenmaal aankwamen zagen we dat ze hier hadden proberen in te breken maar het is ze gelukkig mislukt want we hadden alles gelukkig goed gecontroleerd of alles op slot was.. Dus wij hebben gelijk naar het ziekenhuis gebeld en de beveiliging kwam gelijk even kijken.. We waren allemaal heel erg bang maar we moesten uiteindelijk toch slapen.. Ik vind het wel heel jammer want we hebben het hier zo leuk en dan moet dat weer iemand verpesten.. Maar ze hebben hier gelijk onze ramen opnieuw gemeten en er komt nu weer iets anders om de ramen heen zodat het weer helemaal veilig is..